Τετάρτη, Απριλίου 13, 2011

Τι συζητούμε με τα Σκόπια;


ΤΙ ΣΥΖΗΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ;
Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων
            Οι αποκαλύψεις της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (τις διάβασα στο Διαδίκτυο στις 9.4.2011) για τις μυστικές συνομιλίες Αθηνών - Σκοπίων προκαλούν πολλά και σοβαρά ερωτήματα. Συγκεκριμένα το δημοσίευμα αναφέρει ότι οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται με την παρουσία διπλωματικών υπαλλήλων, αλλά με τη μεσολάβηση προσώπων που δεν έχουν καμία επίσημη ιδιότητα. Μάλιστα από την πλευρά των Σκοπίων τις συζητήσεις διεξάγει ένας τελωνειακός υπάλληλος. Δεδομένης δε της υποκρισίας που δείχνουν προς την κοινή γνώμη οι δύο κυβερνήσεις θα μπορούσαμε να ονομάσουμε αυτή τη συζήτηση ως τη «διαπραγμάτευση του Τελώνη και του Φαρισαίου». Πάντως τα πράγματα δεν είναι αστεία και είμαι βέβαιος ότι το σωματείο των διπλωματικών υπαλλήλων θα νιώθει θιγμένο και μειωμένο γι’ αυτή την ταπεινωτική μεταχείριση.
            Η ουσία της μυστικής διαπραγμάτευσης έγκειται στα τρία ονόματα που συζητούνται και προφανώς έχουν προταθεί από τον μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Ο Νίμιτς κάθε άλλο παρά ουδέτερος θεωρείται σε αυτή τη διαμάχη, διότι προήδρευσε επί έτη ενός ιδρύματος, το οποίο εξέδωσε την τετράτομη Ιστορία των Βαλκανίων με χρηματοδότηση του πρόσφατου επισκέπτη μας Τζορτζ Σόρος. Στο έργο αυτό, όπως ευστόχως κατήγγειλαν οι Παμμακεδονικές Οργανώσεις Αμερικής, Καναδά, Αυστραλίας και Ευρώπης, εξωραϊζεται η Οθωμανική κατάκτηση, προβάλλονται οι θέσεις των Σκοπίων, συκοφαντείται ο Κυπριακός Αγώνας του 1955- 59 και  διαστρεβλώνεται η ελληνική ιστορία.
            Τα τρία ονόματα που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι : α) Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας, β) Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας και γ) Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη. Δεν υπάρχει, όπως φαίνεται, η παραμικρή εγγύηση ότι τα Σκόπια δέχονται να ενσωματώσουν στο Σύνταγμά τους την οποιαδήποτε νέα ονομασία, αν αυτή γίνει δεκτή από την Ελλάδα. Φοβούμαι ότι κάναμε ακόμη μία υποχώρηση και αντί της ονομασίας έναντι όλων – erga omnes- δεχόμαστε μία ονομασία που θα χρησιμοποιείται μόνο από την Ελλάδα και στην πινακίδα των Σκοπίων στον ΟΗΕ.
            Και οι τρεις ονομασίες είναι βλαπτικές για τα εθνικά μας συμφέροντα και πρέπει αν απορριφθούν. Η « Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας»  υπονοεί ότι υπάρχει και Κάτω Μακεδονία, άρα οι κάτοικοι της Βορείου Ελλάδος - όπου γεννήθηκε και ο υπογράφων- θα υποχρεωθούν να ονομάζονται Κατωμακεδόνες. Η Άνω Μακεδονία προϋποθέτει και την Κάτω Μακεδονία, με την οποία κάποια στιγμή αναμένεται να ενωθεί. Να, λοιπόν, η Μεγάλη Μακεδονία που προβάλλουν οι σύγχρονοι χάρτες των Σκοπίων στα σχολεία τους. Εξ άλλου ο όρος Άνω Μακεδονία ιστορικά ανήκε στη Δυτική Μακεδονία κατά την αρχαιότητα. Οι σημερινοί Νομοί Κοζάνης, Καστορίας, Φλωρίνης και Γρεβενών ήσαν η Άνω Μακεδονία, όπως αναφέρουν οι Αρχαίοι συγγραφείς. Επομένως η παραχώρηση αυτού του ονόματος σημαίνει ότι δίνουμε το δικαίωμα στη ΦΥΡΟΜ να διεκδικεί και αυτές τις ελληνικότατες περιοχές.
            Η ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας»  δίνει  την εντύπωση σε κάθε ξένο παρατηρητή ότι έχει σκοπό υπάρξεως την ένωσή της με τη Νότιο Μακεδονία. Όπως το Βόρειο Βιετνάμ τελικά ενώθηκε με το Νότιο, και όπως προσπάθησε η Βόρειος Κορέα το 1950 να ενωθεί δια των όπλων με τη Νότιο. Δηλαδή η ελληνική Μακεδονία θα εμφανίζεται διεθνώς ως μία αμφισβητούμενη περιοχή που αργά ή γρήγορα θα αποτελέσει ένα κράτος με τα Σκόπια.
            Η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη»  ή  «Μακεδονία του Βαρδάρη - Σκόπια»  είναι εξίσου απορριπτέα επειδή αποκρυσταλλώνει και νομιμοποιεί την επί 65 χρόνια ανιστόρητη προπαγάνδα του Τίτο και των επιγόνων του. Ο κομμουνιστής δικτάτορας της Γιουγκοσλαβίας Τίτο κατασκεύασε το 1944 την ανύπαρκτη « μακεδονική εθνότητα» και διακήρυξε ότι η περιοχή Σκοπίων θα είναι η Μακεδονία του Βαρδάρη (= του Αξιού). Στόχος της θα είναι να ενοποιηθεί με τη Μακεδονία του Αιγαίου (Βόρειο Ελλάδα) και τη Μακεδονία του Πιρίν (Νοτιοδυτική Βουλγαρία). Αν εμείς με δική μας υπογραφή δεχθούμε – ό μη γένοιτο- κάτι τέτοιο τότε θα νομιμοποιήσουμε την προπαγάνδα και τα αλυτρωτικά οράματα του Τίτο, τα οποία μέχρι τώρα καταγγέλλαμε διεθνώς. Θα φθάσουμε άραγε σε τέτοιο σημείο εθνικών υποχωρήσεων;
            Άλλωστε και τα τρία ονόματα που προτείνονται πάσχουν  από μία εγγενή αδυναμία. Αποτελούνται από έναν όρο εθνολογικά και ιστορικά φορτισμένο, δηλ τη Μακεδονία, και από έναν άλλο όρο αδύναμο χωρίς  συμβολισμό (Άνω ή Βόρεια ή του Βαρδάρη). Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο και μαθηματικά βέβαιο ότι σύντομα ο αδύναμος όρος θα εξαλειφθεί και θα παραμείνει σε διεθνή χρήση ο ισχυρός. Μετά από λίγα χρόνια  η Βουλή των Σκοπίων θα απορρίψει το πρώτο συνθετικό (Άνω, Βόρεια κ.λπ) όπως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Βουλή της τότε Υπεριορδανίας απέρριψε γρήγορα το Υπέρ και η χώρα ονομάσθηκε απλώς Ιορδανία.
Είναι, λοιπόν, απαραίτητο, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, να επανέλθουμε στη μία και μοναδική εθνικώς συμφέρουσα θέση μας, αυτή του αειμνήστου Κων. Καραμανλή και των πολιτικών αρχηγών του Απριλίου 1992. Ότι δεν δεχόμαστε καμία ονομασία που θα περιέχει το όνομα Μακεδονία είτε ολόκληρο είτε  σύνθετο είτε ως παράγωγο. Τα τελευταία χρόνια είχαμε φέρει  πιο πίσω την  κόκκινη γραμμή μας νομίζοντας ότι θα καμφθεί η αδιαλλαξία των Σκοπίων. Οι ελπίδες όσων πίστεψαν κάτι τέτοιο διαψεύστηκαν οικτρά. Σήμερα η ΦΥΡΟΜ μάς εγκαλεί ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Το πάθημα ας γίνει μάθημα!
Κ.Χ. 9.4.2011

Δεν υπάρχουν σχόλια: